مشکل رایج در عیب یابی آسانسور و بالابر10

شاید خرابی سنسورها مشکلی را برای باز و بسته شدن درب آسانسور ایجاد نکند؛ اما در عملکرد کلی سیستم آسانسور تاثیر می گذارد. چک شدن و سرویس شدن آسانسور یکی از روش هایی است که از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری می کند. استفاده از تعمیرکار حرفه ای می تواند این مشکل را برطرف نماید. همچنین تعمیرکار و تکنسین حرفه ای عیب یابی آسانسور را به بهترین شکل ممکن انجام می دهد.

2- افزایش دما

مشاهده شده است که بیشتر در فصل تابستان با این اتفاق برخورد می کنیم. اگر سیستم خنک کننده آسانسور یا سیستم تهویه هوای آن به خوبی کار نکند، دما در درایو و سیستم کنترل به 100 درجه نیز خواهد رسید که باعث اختلال در عملکرد آسانسور خواهد شد. توجه داشته باشید که دمای عملکرد مناسب در آسانسور بین 5 تا 40 درجه است.

3- توقف های ناگهانی

زمان بندی ها، خطاهای الکتریکی و معایب الکترونیکی می تواند از عوامل عمده این مشکل باشد که یک برنامه سرویس و نگهداری پیش گیرانه منظم تا حد قابل توجهی این ایرادات را بر طرف خواهد کرد و از بروز مشکلات جزئی جلوگیری می کند. پیشنهاد می کنیم از متخصصین پلاک بخواهید به صورت دوره ای برای پیشگیری از چنین مشکلاتی به ساختمان شما سر بزنند و عیب یابی آسانسور را بر عهده بگیرند.

4- زمان انتظار زیاد

این مورد بیشتر در آسانسورهای قدیمی مشاهده می شود. با قدیمی شدن آسانسورها، نقص و کارآیی آن مشهود تر شده و هر تکنسین با تجربه ای می داند که با جایگزین کردن تابلوی مدرن تر راندمان آسانسور بالاتر می رود. این کار را خود شما هم ممکن است بتوانید انجام دهید، اما بهتر است آن را به دست یک متخصص بسپاید. با خواندن نظرات مشتریان در مورد متخصصین پلاک، می توانید بهترین را انتخاب کنید.

5- آسانسور در طبقه ای مانده و حرکت نمی کند

اگر در حین عیب یابی آسانسور به چنین مشکلی برخورد کردید، در این صورت ممکن است چشمی آسانسور دچار مشکل شده باشد و یا به طور کامل معیوب است.

6- درب کشویی داخل آسانسور باز می شود اما درب بیرونی مربوط به طبقه باز نمی شود

در این مورد دستگیره قفل طبقه با کمان درب بازکن فاصله زیادی دارد و کمان نمی تواند قفل را به عقب هدایت کند.

7- موتور روشن نمی شود و و از مدار هیچ گونه جریانی عبور نمی کند

در این مورد احتمالا قسمتی از مدار الکترونیکی قطع شده است. برای رفع عیب آن در ابتدا به وسیله آوومتر تمامی مدارهای الکترونیکی از جمله سیم های رابط، اتصالات و کلیدها، دوشاخه و پریز را بررسی نموده و عیب مربوط را برطرف می کنیم. بهتر است این کار را به عهده یک تکنیسین حرفه ای بسپارید؛ چرا که در صورت حرفه ای نبودن فرد، امکان خسارات بیشتر نیز وجود دارد.

8- دمای موتور آسانسور یا بالابر پس از روشن شدن بالا می رود

این احتمال وجود دارد که موتور نیم سوز شده باشد. موتورهای نیم سوز شده نسبت به موتورهای بی عیب جریان الکتریکی بسیار بالاتری دریافت می کنند. در سیم پیچ های اصلی و کمکی امکان اتصال حلقه و یا اتصال کلاف به کلاف وجود دارد. در نتیجه مسیر جریان الکتریکی کوتاه شده، بنابراین برای گردش میدان مغناطیسی مناسب و کافی ایجاد نمی گردد که این امر منجر به افزایش بیش از حد دمای موتور نیز خواهد شد.

9- هنگام استارت موتور آسانسور صدای زیادی شنیده می شود اما حرکت نمی کند

علت آن می تواند از کار افتادن کلید گریز از مرکز باشد. اگر در حالت خاموش بودن موتور کنتاکت های کلید وصل نشده باشد، هنگام آغاز به کار سیم پیچ راه انداز در مدار الکترونیکی قرار نگرفته و در نتیجه موتور حرکت نخواهد کرد. جهت رفع خرابی به وسیله آوومتر کلید را تست کرده و اگر کلید معیوب باشد آن را تعویض می کنیم. همچنین ممکن است که سیم پیچ اصلی یا کمکی قطع شده باشد، برای رفع آن به وسیله آوومتر هر دو مدار را تست کنید و اگر محل قطعی مشخص شد آن را اصلاح کنید.

10- هنگام استارت موتور مدار به دلیل عمل نمودن فیوز قطع می گردد

در این حالت این امکان وجود دارد که موتور به طور کامل سوخته باشد. با بررسی استاتور و سیم پیچ های موتور آسانسور از سوختگی آن اطمینان حاصل نموده و نیاز است که موتور مجددا سیم پیچی گردد. همچنین ممکن است که وجود اتصال کوتاه در خازن باعث به وجود آمدن این مشکل باشد. در این حالت موتور را بدون خازن به برق متصل کنید اگر فیوز عمل نکرد عیب مربوط به خازن بوده و لازم است که خازن تعویض شود.

لازم به ذکر است مواردی که به آن پرداختیم تنها 10 مورد از پرتکرارترین مشکلات و خرابی های احتمالی آسانسورها یا بالابرها بود و قطعا این موضوع دایره وسیع تری دارد. توصیه می شود که آسانسور محل زندگی یا محل کار خود را به طور منظم توسط تکنسین ها چک کرده و سرویس کنید. این امر از بروز مشکلات ناشی از خرابی های کوچک و بزرگ جلوگیری خواهد کرد. برای سرویس دوره ای، انتخاب از تعداد زیاد تکنسین حرفه ای در پلاک، کار را برای شما ساده تر می کند.

اولین آسانسور بدون کابل دنیا با استفاده از تکنولوژی مگلو به صورت افقی و عمودی حرکت می کند.
نوع جدیدی از آسانسور که از موتور‌های خطی بهره ‌می‌برد، تکنولوژی مشابه قطار‌های مگلو (Mglev) و هایپرلوپ (HyperLoop) دارد. این آسانسور جدید قابلیت جابجایی مسافران داخل کابین را به صورت افقی و عمودی دارد.

شرکت مهندسی آلمانی تیسن‌کروپ (ThyssenKrupp) برای اولین بار ایده‌ی آسانسور بدون کابل را در سال ۲۰۱۴ مطرح کرد که در آن موقع غیرعملی به نظر می‌رسید. اما اکنون و پس از سه سال، اولین تست این تکنولوژی را در برج آزمایش آسانسور در رتوایل (Rottweil) آلمان با موفقیت انجام داده است.

همان طور که در فیلم زیر مشاهده می‌کنید، آسانسوری که در حال حاضر با نام مولتی (Multi) شناخته می‌شود از هیچ کابلی استفاده نمی‌کند. در عوض، روی ریل‌هایی حرکت می‌کند که به عنوان موتور‌های خطی عمل می‌کنند و برای جابجایی و شتاب‌گیری از میدان‌های مغناطیسی که در طول مسیر‌ها تعبیه شده است، استفاده می‌کند. وقتی کابین آسانسور در یک طبقه متوقف می‌شود، ریل‌ها قابلیت چرخش دارند و به این ترتیب کابین به جای بالا و پایین می‌تواند به چپ و راست جابجا شود.
هدف تیسن‌کروپ طراحی سیستمی متشکل از چاه‌های متعدد آسانسور، که در کنار یکدیگر قرار داده شده اند است؛ که کابین‌های آسانسور قابلیت جابجایی افقی بین این‌ چاه‌ها را دارند. در واقع این آسانسور می‌تواند برای صرفه‌جویی در وقت بین مبدا و مقصد مسیر‌یابی هوشمند انجام دهد.

علاوه بر این، تکنولوژی موتور‌های خطی می‌تواند یکی از مشکلات اصلی آسمان‌خراش‌ها را برطرف کند. طبق گزارش وایرد یو کی (Wired UK)، طراحی آسانسور با تکنولوژی کابل‌های معمولی به طور ایمن فقط تا حدود ۱۶۰۰ پا امکان پذیر است و در ساختمان‌های بلند‌تر باید‌ چندین چاه وجود داشته باشد تا افراد بتوانند به بالای ساختمان برسند. مولتی می‌تواند این مشکل را حل کند و با حل این مشکل دست معماران ساختمان‌ها برای طراحی ساختمان‌های بلند با اشکال و سبک‌های متفاوت‌تر امکان‌پذیر خواهد بود.

یک سازنده‌ی آلمانی از هم اکنون اعلام کرده است که از این آسانسور در برجی که در منطقه‌ی ایست‌ ساید (East Side) برلین پایتخت آلمان قرار است بسازد استفاده‌ خواهد کرد. ولی بسیار نامحتمل است که در آینده‌ی نزدیک ساختمان‌های بیشتری از این مدل آسانسور بهره ببرند. علت، قیمت فعلی بسیار بالای مولتی است که می‌تواند تا حدود ۵ برابر آسانسور‌های معمولی هزینه‌ داشته باشد.

وسایل مکانیکی مانند آسانسور در بعضی مواقع می‌تواند باعث ایجاد حادثه برای انسان شوند، اکثر این آسیب‌ها به دلیل رعایت نکردن مسائل ایمنی و یا بر‌خورد‌دار نبود از سرویس و نگهداری آسانسور مناسب به وجود می‌آیند، در این میان همواره بیشترین آسیب به نصابان آسانسور و تعمیرکاران آسانسور وارد می‌شود.

به همین خاطر موارد امنیتی زیادی در هنگام طراحی و نصب آسانسور برای جلوگیری از آسیب رسیدن به تعمیرکار آسانسور تعبیه شده‌است، جان پناه آسانسور نیز یکی از مهم‌ترین بخش از موارد ایمنی است.

جان پناه آسانسور چیست؟

به فاصله‌ی بین پایین‌ترین حد ایست کابین آسانسور تا انتهای چاه آسانسور و فاصله‌ی بین بالا‌ترین حد ایست کابین آسانسور تا ابتدای چاه آسانسور جان پناه آسانسور گفته می‌شود.
در تمام آسانسور‌های استاندارد در قسمت بالا و پایین جاه آسانسور جان پناه تعبیه شده است تا سرویسکار بتواند در زمان سقوط آسانسور و یا در زمان بالا رفتن بیش از حد آسانسور تعمیرکار می‌تواند در آن قسمت پناه بگیرد تا از بروز حوادث احتمالی جلوگیری شود.

در جان پناه‌ی که در پایین چاه آسانسور وسایل درگر همچون بافر و ضربه گیر نیز نصب می‌شود.

چاله آسانسور درواقع همان فضای عمودی ای است که آسانسور و تجهیزات آن، درونش قرار می گیرند. لازم به ذکر است که هیچ گونه تجهیزات دیگری بجز آسانسور و وسایل آن نباید درون چاه آسانسور قرار داشته باشند. یعنی درون این فضای عمودی که از کف ساختمان تا پشت بام آن کشیده شده است، هیچ تجهیزاتی مانند لوله و شیر های آب و گاز و سیم کشی های برق نباید وجود داشته باشد. این گودال برای قرار دادن پایه ریل های آسانسور ، سوراخ جک و پیستون و.. ساخته شده است و اصلی ترین نیاز برای ساخت جان پناه آسانسور است. در بیشتر موارد یک نردبان کوچک برای دسترسی به پایین چاله ، یک چراغ برای روشنایی و همچنین یک گودال مخزن برای پمپاژ پایین چاله آسانسور مورد نیاز است.
ابعاد جان پناه آسانسور و مراحل ساخت آن

ابتدا باید ارتفاع های مورد نیاز برای جان پناه را اندازه گیری و سپس آن را درست کنید. طبق استاندارد های کیفی، قبل از اینکه چاله را بتون ریزی کنید، اولین توقف آسانسور نباید کمتر از 190 سانتی متر باشد. بعد از اینکه بتون ریزی انجام شد نیز باید دوباره ابعاد جان پناه آسانسور را اندازه گیری کنید، در آید حالت ارتفاع ثانویه نباید کمتر از 150 سانتی متر باشد.

پس از بتون ریزی و تعیین ارتفاع مناسب، نوبت به دیوار کشی فضای چاهک می رسد. شما بایستی سه طرف این محفظه ( سمت راست، رو به رو، سمت چپ) را مطابق با میل خود با سیمان و گچ یا ورق های فلزی دیوار کشی کنید.

در مرحله آخر، پیش از نصب نهایی آسانسور طبق اصولی که در مرکز فروش قطعات آسانسور به شما می گویند یک سری قوانین دیگر نیز باید رعایت شوند تا آسانسور هیچ گونه مشکلی نداشته باشد. این قوانین که توسط بازرسان استاندارد آسانسور وبا توجه بر مقررات ایمنی آسانسور تدوین شده اند عبارتند از

• فضای مکعبی چاهک و ابعاد جان پناه آسانسور باید به گونه ای باشد که امکان قرار گیری یک مکعب مستطیل به ابعاد 0.5 × 0.6 × 1 بر روی یکی از وجوه آن قرار وجود داشته باشد.
• فاصله آزاد بین در هابی کشویی عمودی آسانسور که باز و بسته می شود با فضای خالی چاهک باید 0.1 متر باشد.
• فاصله موجود بین کف کابین آسانسور و پایین تر قسمت چاهک، نباید کمتر از 0.5 متر باشد.
• طی 160 سال گذشته از زمان نصب اولین آسانسور ، مناطق شهری بسیار تغییر و پیشرفت کرده اند. بیشتر این پیشرفت به دلیل آسانسورها است، لذا شایسته است که نکات ایمنی در ساخت و نصب آنها را رعایت کنیم.

مزایای آسانسور شیبدار

این نوع آسانسور هم اکنون در کدام کشور ها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند؟

تاریخچه آسانسور های شیب دار

انواع آسانسور شیب دار:

یافتن علت توقف آسانسور بین طبقات یکی از نکات مهم در تنظیمات آسانسور است. با توقف آسانسور در بین طبقات در هنگام سوار شدن و یا بیرون آمدن از کابین ممکن است اتفاق ناگواری رخ دهد. اختلاف سطح کابین و سطح طبقه از مشکلات رایج در آسانسور ها است که تنها یک سرویسکار متخصص می تواند از عهده رفع آن برآید. مجموعه فنی مهندسی رایا آسانسور با اعزام سرویسکار متخصص و باتجربه سخت ترین مشکلات آسانسور شما را رفع و امنیت را برای شما عزیزان به ارمغان می آورد.

علت توقف آسانسور بین طبقات

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در هنگام ورود و یا خروج از کابین آسانسور متوجه اختلاف سطح طبقه و کابین شوید. اصلا علت توقف آسانسور بین طبقات چیست؟

یکی از عمده مشکلات آسانسور همین توقف نادرست است.

بسیاری از مسافرین حین خروج به متوجه این مشکل نشده و در حین خارج شدن از کابین دچار حادثه می شوند. با دیدن این مشکل تنها باید با شرکت خدمات دهنده طرف قرارداد تماس گرفته و موضوع را به آن اطلاع دهید.

این شرکت موظف است مشکل را بررسی نموده و آن را رفع کند. 

علت توقف آسانسور بین طبقات ،توضیحات

علت توقف آسانسور در بین طبقات چیست و با دیدن همچین مشکلی چه باید کرد؟

اگر چنین شرایطی برای شما پیش آمد، خونسردی خود را حفظ کنید. و به مدیر ساختمان اطلاع دهید. مدیر ساختمان با شرکت مربوطه تماس گرفته و از آن طلب کمک می کند.

این شرکت بعد از بررسی کامل و عیب یابی آسانسور اقدام به رفع مشکل می کند.

اما علت توقف آسانسور بین طبقات چه می تواند باشد؟

به اعتقاد متخصصین و نصابان این مشکل ممکن است به تنظیم نبودن ترمز ها و یا تنظیم نبودن تابلو ها مرتبط باشد. که با بررسی دقیق سرویسکار متخصص این مشکل رفع خواهد شد.

در ادامه به چگونگی رفع مشکل توقف نادرست آسانسور خواهیم پرداخت.

بررسی انواع موتور آسانسور

یکی از مواری که باید در رفع مشکل و علت توقف آسانسور بین طبقات به آن توجه نمود، نوع موتور آسانسور است.

اول باید نوع موتور بررسی شود.

به طور معمول از دو نوع موتور تک سرعته و دو سرعته جهت راه اندازی آسانسور استفاده می شود. عملکرد این دو موتور با هم متفاوت است.

اینطور که نوع تک سرعته موتور آسانسور دارای یک دور سرعت می باشد.

موتور تک سرعته آسانسور حرکت خود را به آرامی شروع کرده

و به تدریج بر سرعت خود اضافه می کند تا به سرعت نامی خود برسد و با نزدیک شدن به طبقه مورد نظر کم کم سرعت خود را کاهش داده و با نرمی و بدون لرزش کابین را نگه می دارد.

اما موتور دوسرعته دارای دو دور سرعت تند و کند می باشد که در شروع حرکت با دور تند به یکباره سرعت را افزایش داده و با نزدیک شدن به طبقه مورد نظر یکباره تغییر دور داده و آسانسور را نگه می دارد.

که عمدتا این نوع توقف با لرزش و تکانه همراه است. 

ایمنی آسانسور بحث بسیار مهمی است که در این مقاله قراره کلی درموردش صحبت کنیم و با امنیت اسانسور بیشتر آشنا بشیم. با شناخت بیشتر نکات ایمنی آسانسور و رعایت آن ها، می توانیم این ترس را از بین ببریم..

یک نقص رایج در آسانسور، گیر کردن و توقف آن است. حتی ممکن است کابین آسانسور تاریک و بی نور باشد.

چنین وضعیتی در ابتدا ما را می ترساند اما وقتی بدانیم این امر به دلیل فعال شدن سیستم ایمنی آسانسور رخ داده است، کمتر نگران خواهیم بود.

همچنین حفظ خونسردی نه تنها در کنترل بهتر شرایط به شما کمک می کند، بلکه از افزایش دلهره، ترس و خطر حمله قلبی یا مشکلاتی این چنین برای دیگر افراد در آسانسور جلوگیری کرده ایم.

دلایل توقف آسانسور 

1- قطعی برق ساختمان

2- استفاده نامناسب و بیش از ظرفیت آسانسور

3- نقص مکانیکی و یا الکتریکی آسانسور از اصلی دلایل گیر کردن و توقف آسانسور میان طبقات است

نکات ایمنی آسانسور هنگام گیر کردن در کابین آسانسور چیست؟

1- زمانی که در آسانسور گیر کرده اید، هرگز تصور نکنید که می توانید به تنهایی خود را نجات دهید.

2- هرگز نباید اقدام به بیرون پریدن، بالا رفتن از آسانسور، باز کردن با اهرم و به واسطه اعمال فشار به درب های آسانسور یا هر کار این چنین دیگری بنمایید چون با خطرات بیشتری رو به رو خواهید شد.

3- خارج شدن از قسمت بالای باز کابین به علت امکان حرکت مجدد آسانسور خطرآفرین و مرگبار است در نتیجه بهتر است منتظر دریافت کمک از سوی متخصصان فنی بمانید.

4- اگر در چنین وضعیتی نگران خفگی و کمبود اکسیژن هستید، این نگرانی کاملا بی مورد و بیهوده است چرا که کابین آسانسور نسبت به هوا ایزوله نیست و اکسیژن به راحتی به داخل کابین راه پیدا می کند.

اگر کسی دلهره سقوط آسانسور را داشت باید نکات زیر را بداند:

هنگام گیر کردن و توقف آسانسور، سیستم ترمز اضطراری آسانسور فعال شده که یک سیستم مکامنیکی بوده و از کار نمی افتد.

به علاوه آسانسور دارای سیم بکسل با ضریب ایمنی بالا است که امکان پارگی آن ها در حد صفر است.

ایمنی آسانسور تنها به نصب آسانسور محدود نمی شود، بلکه به هنگام استفاده نیز باید نکات ایمنی مربوط به آن را رعایت نمود.

برای نمونه ، تابلوی فرمان آسانسور در محلی نصب شده که دور از دسترس کودکان باشد. اما باز هم باید مراقب بود که کودکان به تنهایی سوار آسانسور نشوند.

شاید اگر خود کودک هم با دکمه ها بازی و منجر به خرابی آسانسور نشود، در صورت بروز خطا و مشکل پیش بینی نشده او قادر به انجام اقدام درست و استفاده از زنگ خطر آسانسور نخواهد بود.

همچنین آسانسور برای تعداد افراد و وزن مشخصی طراحی شده و این اطلاعات بر روی پلاک مشخصات در کابین آسانسور نوشته و در معرض دید قرار داده شده است.

اگر آسانسور به سیستم اعلام ظرفیت مجاز و غیر مجاز باشد بسیار فوق العاده خواهد بود اما در غیر اینصورت، استفاده کنندگان باید هنگام سوار شدن در آسانسور به این نکته توجه کنند و با وزن و جمعیتی بیش از توان آسانسور سوار نشوند.

ایمنی آسانسور بحث بسیار مهمی است که در این مقاله قراره کلی درموردش صحبت کنیم و با امنیت اسانسور بیشتر آشنا بشیم. با شناخت بیشتر نکات ایمنی آسانسور و رعایت آن ها، می توانیم این ترس را از بین ببریم..

یک نقص رایج در آسانسور، گیر کردن و توقف آن است. حتی ممکن است کابین آسانسور تاریک و بی نور باشد.

چنین وضعیتی در ابتدا ما را می ترساند اما وقتی بدانیم این امر به دلیل فعال شدن سیستم ایمنی آسانسور رخ داده است، کمتر نگران خواهیم بود.

همچنین حفظ خونسردی نه تنها در کنترل بهتر شرایط به شما کمک می کند، بلکه از افزایش دلهره، ترس و خطر حمله قلبی یا مشکلاتی این چنین برای دیگر افراد در آسانسور جلوگیری کرده ایم.

دلایل توقف آسانسور 

1- قطعی برق ساختمان

2- استفاده نامناسب و بیش از ظرفیت آسانسور

3- نقص مکانیکی و یا الکتریکی آسانسور از اصلی دلایل گیر کردن و توقف آسانسور میان طبقات است

نکات ایمنی آسانسور هنگام گیر کردن در کابین آسانسور چیست؟

1- زمانی که در آسانسور گیر کرده اید، هرگز تصور نکنید که می توانید به تنهایی خود را نجات دهید.

2- هرگز نباید اقدام به بیرون پریدن، بالا رفتن از آسانسور، باز کردن با اهرم و به واسطه اعمال فشار به درب های آسانسور یا هر کار این چنین دیگری بنمایید چون با خطرات بیشتری رو به رو خواهید شد.

3- خارج شدن از قسمت بالای باز کابین به علت امکان حرکت مجدد آسانسور خطرآفرین و مرگبار است در نتیجه بهتر است منتظر دریافت کمک از سوی متخصصان فنی بمانید.

4- اگر در چنین وضعیتی نگران خفگی و کمبود اکسیژن هستید، این نگرانی کاملا بی مورد و بیهوده است چرا که کابین آسانسور نسبت به هوا ایزوله نیست و اکسیژن به راحتی به داخل کابین راه پیدا می کند.

اگر کسی دلهره سقوط آسانسور را داشت باید نکات زیر را بداند:

هنگام گیر کردن و توقف آسانسور، سیستم ترمز اضطراری آسانسور فعال شده که یک سیستم مکامنیکی بوده و از کار نمی افتد.

به علاوه آسانسور دارای سیم بکسل با ضریب ایمنی بالا است که امکان پارگی آن ها در حد صفر است.

ایمنی آسانسور تنها به نصب آسانسور محدود نمی شود، بلکه به هنگام استفاده نیز باید نکات ایمنی مربوط به آن را رعایت نمود.

برای نمونه ، تابلوی فرمان آسانسور در محلی نصب شده که دور از دسترس کودکان باشد. اما باز هم باید مراقب بود که کودکان به تنهایی سوار آسانسور نشوند.

شاید اگر خود کودک هم با دکمه ها بازی و منجر به خرابی آسانسور نشود، در صورت بروز خطا و مشکل پیش بینی نشده او قادر به انجام اقدام درست و استفاده از زنگ خطر آسانسور نخواهد بود.

همچنین آسانسور برای تعداد افراد و وزن مشخصی طراحی شده و این اطلاعات بر روی پلاک مشخصات در کابین آسانسور نوشته و در معرض دید قرار داده شده است.

اگر آسانسور به سیستم اعلام ظرفیت مجاز و غیر مجاز باشد بسیار فوق العاده خواهد بود اما در غیر اینصورت، استفاده کنندگان باید هنگام سوار شدن در آسانسور به این نکته توجه کنند و با وزن و جمعیتی بیش از توان آسانسور سوار نشوند.

نکته بعدی در ایمنی آسانسور ،مطمئن شدن از وجود کابین است.

بسیاری اوقات به دلیل مشکلی که برای آسانسور رخ داده است، درب آسانسور باز شده اما کابین آسانسور به طبقه مورد نظر شما منتقل نشده است.

اگر در صورتی که مشغول صحبت و گفت و گو هستید، یا از عقب یا پهلو قصد ورود به آسانسور را دارید، ممکن است متوجه عدم حضور کابین نشوید.

پس همواره از وجود کابین به وسیله روشن بودن کابین یا دیدن تصویر خود در آینه کابین مطمئن شوید.

اما اگر با وجود رعایت تمام نکات ایمنی آسانسور در کابین گرفتار شدید، اصلا نترسید و شرایط را کنترل کنید.

می توانید از زنگ خطر آسانسور و یا تلفن همراه ، استفاده کنید.

اگر کمکی دریافت نکردید، با خونسردی و با صدای بلند درخواست کمک کنید. همچنین سعی کنید باطری گوشی خود را بیهوده هدر ندهید.

از بازی کردن با دکمه ها بپرهیزید.

در مورد تاریکی نیز نباید نگران نباشید. سیستم روشنایی دارای مدار جداگانه ایست، و تا چهار ساعت روشنایی کابین را پشتیبانی می کند.

سیستم های ایمنی آسانسور

نصب این سیستم ها از آن جهت است که آسانسور یک سیستم بدون اپراتور یا راهبر است و به صورت تمام اتوماتیک کار می کند.

پس وجود سیستم های ایمنی برای عمل کردن در شرایط اضطراری و حفظ جان سرنشینان لازم و حائز اهمیت است.

سیستم های ایمنی آسانسور به دو دسته مکانیکی و الکترونیکی تقسیم می شوند. اما همگی توسط تابلو فرمان که یک سیستم مرکزی است، قابل کنترل هستند.

سیستم های مکانیکی ایمنی آسانسور

پاراشوت : سیستم ترمز اضطراری کابین آسانسور است. زمانی که سرعت آسانسور بیشتر از حد مجاز باشد و احتمال سقوط آزاد کابین وجود دارد، در زمان کوتاهی کابین را متوقف و از سقوط آن جلوگیری می کند.

سیستم قفل درب طبقه آسانسور : طراحی این قفل به گونه ای است که به محض حرکت و خروج از تراز طبقات، تا توقف کامل در طبقه موردنظر از باز شدن درب ها جلوگیری می نماید.

ضربه گیر یا بافر : در قسمت چاهک آسانسور نصب شده و ضربه وارد آمده را کاهش می دهند.

گاهی به دلیل بی توجهی، یا عجله شاهد رها شدن یا افتادن کلید از دستمان بوده ایم، بعضی اوقات کلید جایی می افتد که در آوردن آن بسیار سخت و دشوار است، مثل افتادن کلید زیر پل فلزی جوی آب و امثالهم
فاصله بین درب طبقه با درب کابین معمولا" حدود 25 الی 30 میلیمتر است

یکی از این موارد هنگام ورود یا خروج از کابین آسانسور می باشد، که کلید پس از رها شدن از دست، درست از شیار یا فضای خالی بین درب کابین و درب طبقه به پائین سقوط کند.

با توجه باینکه در مسیر عمودی درز بین دو درب که فاصله آنها معمولا" حدود 25 میلیمتر الی 30 میلیمتر می باشد، مانعی وجود ندارد با افتادن کلید داخل این درز، کلید مستقیما" به کف چاه می رود.
در چنین وضعیتی چکار باید کرد؟
چند راهکار برای برداشتن کلید از کف چاه آسانسور وجود دارد:

هترین گزینه تماس با سرویسکار آسانسور می باشد

1. نخستین کار این است که با مسئول ساختمان تماس بگیریم و از او بخواهیم با باز کردن درب اولین طبقه آسانسور و رفتن به کف چاه کلید را برداشته و تحویل نماید.
2. روش دوم تماس با سرویسکار یا دفتر شرکت آسانسوری که نگهداری آسانسور را به عهده دارد، مشروط به در اختیار داشتن شماره تماس آنها، پس از تماس و هماهنگی با حضور سرویسکار آسانسور در محل، با رفتن به کف چاه آسانسور و برداشتن کلید مشکل را حل خواهد کرد.
3. روش دیگری وجود دارد، گرچه کمی مشکل است، اما شاید بتوان با کمی حوصله خرج دادن کلید را درآورد:

با استفاده از چراغ قوه محل کلید را جستجو می کنیم

• ابتدا باید آهن ربای قوی که امکان عبور آن از فضای بین دو درب کابین و طبقه وجود داشته باشد، تهیه کرد.
• یک آهن ربای تلسکوپی شبیه آنتن رادیو
• تهیه یک تکه نخ یا طناب نازک و محکم به طول حدود 2 متر
• همراه داشتن چراغ قوه قلمی و باریک
• همراه داشتن یک تکه چوب نازک و بلند برای هدایت آهن ربا و جلوگیری از چسبیدن آن به قطعات فلزی مسیر
• پس از گره زدن نخ به دور آهن ربا می توانیم کار را شروع کنیم

اید یک نفر کلید استپ یا دور اپن را فشار داده و نگه دارد

• ابتدا کابین آسانسور را به پائین ترین طبقه (اولین ایستگاه مثل، همکف، زیر زمین یا پارکینگ) می بریم
• برای ادامه کار به دو نفر نیاز است، یک نفر با فشار بر روی دکمه استوپ یا دور اوپن را فشار داده و در همان صورت نگه داردنفر دوم با استفاده از چراغ قوه محل کلید را در کف چاه جستجو می کند.
• پس از دیدن کلید در کف چاه، با عبور آهن ربا و هدایت آن به سمت کلید، سعی می کنیم آهن ربا را روی کلید انداخته
• پس از چسبیدن کلید به آهن ربا آنرا بالا می کشیم (اگر در حین پائین و بالا بردن آهن ربا به قطعات فلزی داخل چاه بچسبید، آنرا با چوب باریک یا آهن ربای تلسکوپی آزاد می کنیم)

کابل اصلی برق آسانسور :

برق تمام سیستم آسانسور، چراغ ها و پریزهای موجود در موتورخانه و چاله آسانسور توسط یک کابل ۵ رشته که از کنتور عمومی می آید تامین می شود. همانطور که در کتاب آموزش برق ساختمان گفتیم کنتور عمومی برای ساختمان هایی که آسانسور دارند، یک کنتور ۳ فاز است که تمامی ساکنین آن مجتمع مسکونی در پرداخت هزینه های مصرفی آن شریک هستند. این کنتور در کنار سایر کنتورهای برق، یعنی در تابلوی کنتورها نصب می شود. اینکه این کابل ۵ رشته ای از چه نمره ای باشد بستگی به توان موتور، ظرفیت آسانسور، راندمان موتور و پارامترهای دیگر تعیین میشود. ولی

معمولاً برای آسانسورهای -۵/۵ کیلو وات و کمتر- و تا ارتفاع ۶ طبقه ، که ظرفیت جابجایی ۴ تا ۶ نفر را دارند، از کابل ۵ در ۶ استفاده می شود. و برای موتورهای آسانسور با توان ۹/۵ کیلو وات که معمولاً ظرفیت جابجایی ۱۰ نفر را دارند، از کابل ۵ در ۱۰ استفاده می‌شود. از این ۵ رشته سیم، ۳ رشته برای فازهای برقِ ۳ فاز، یک رشته برای نول و یک رشته برای ارت استفاده می شود.

نکته: وقتی می گوییم یک کابل ۵ در ۶ (۵*۶) است، یعنی در داخل آن کابل ۵ رشته سیم با نمره ۶ قرار گرفته است.

پس این کابل اصلی بایستی از کنتور عمومی شروع شود و با استفاده از لوله برق فولادی یا لوله برق نسوز به داخل چاله آسانسور برسد و بعد از آنجا به سمت بالا و تا اتاقک موتورخانه امتداد یابد و به تابلوی قدرت -اسم دیگرش تابلوی سه فاز- وصل شود. لوله های فولادی یا لوله های نسوز که کابل اصلی از داخل آن رد شده بایستی به فاصله هر ۲ متر به دیواره چاله آسانسور با بست محکم شود.

توجه کنید که چون تابلوی قدرت در نزدیکی درب ورودی به موتورخانه نصب می شود، شما بایستی طول کابل برق اصلی را کمی بلندتر در نظر بگیرید تا مطمئن شوید که بعداً طول کابل کوتاه نمی آید.
تابلوی قدرت یا همان تابلوی ۳ فاز یک تابلوی کوچک است که فقط روی آن یک کلید گردان صفر و یک و ۳ عدد چراغ سیگنال کوچک قرار دارد. این تابلو در ارتفاع ۱۲۰ تا ۱۴۰ سانتی متری از کف موتورخانه نصب می شود. تصویر یک تابلوی قدرت را در پایین مشاهده می‌کنید. با چرخاندن کلید گردان روی این تابلو، برق کل سیستم آسانسور، بجز برق روشنایی ها و پریزها قطع خواهد شد.

پس این تابلو، برق ۳ قسمت مختلف را تامین می کند.

۱- برق موتور و تابلوی کنترل

۲- برق چراغ های چاله آسانسور و اتاقک موتورخانه

۳- برق پریزهای چاله آسانسور و اتاقک موتورخانه

البته شما به عنوان یک برقکار ساختمان فقط کابل اصلی را تا نزدیکی درب موتورخانه می کشید و الباقی کار را آقای نصاب آسانسور انجام می‌دهد. پس نیازی نیست که بیشتر از این وارد جزئیات شویم.

توجه: به خاطر ارتفاع زیاد چاله آسانسور و سختی کار در این قسمت، هزینه نصب کابل اصلی اندکی زیاد است. شما می توانید برای نصب این کابل به همان ترتیبی که در بالا اشاره شد، برای یک ساختمان ۴ یا ۵ طبقه، ۱۰۰ هزار تومان اجرت دریافت کنید

جعبه رویزیون کارکدک آسانسور مسئولیت ارتباط اتصالات الکتریکی روی کابین به تابلو کنترل آسانسور را به عهده دارد که در درون آن برای این ارتباط ترمینالهایی نصب است که دارای لیبل یا برچسب مشخصات سیم های ورودی می باشد.

برای در اختیار گرفتن کلیه فرمانهای آسانسور، وقتی نصاب یا تعمیرکار یا سرویسکار بر روی کابین آسانسور مستقر می شود، ابتدا کلید مخصوص رویزیون را فعال می کند، در این زمان کلیه ارتباطات آسانسور شامل کلیدهای شستی های احضار داخل کابین و شستی های طبقات از مدار خارج شده ( قطع می شود ) و آسانسور فقط از طریق سیستم رویزیون فرمان می گیرد.

برای سهولت کار بعضی از کلید های اصلی معمولا بر روی جعبه رویزیون نصب می شود که همیشه در دسترس باشد.

کلید هایی که روی جعبه رویزیون کارکدک برای نصاب تعبیه شده است عبارتند از :

کلید استپ ( توقف ) STOP
کلید جهت بالا UP
کلید جهت پایین DOWN
کلید خارج شدن آسانسور از مدار سرویس دهی 
کلید فعال شدن آسانسور و خارج شدن از مد رویزیون NORMAL
کلید روشنایی در بعضی از رویزیون ها که روشنایی در آن تعبیه شده است به همراه پریز برق تلفن
سیستم CODE required Car یا همان Car Codec آسانسورهای ویژه آسمان خراشها 

برای کاهش مصرف کابل OS یا همان تراول کابل ، و همچنین کاهش هزینه تامین کابل از سیستمی استفاده می شود که تعداد رشته سیمهای مصرفی کاهش پیدا می کند، در این روش اطلاعات مورد نیاز مربوط به نمایش دهنده های طبقات، شستی های احضار، توسط تعداد کمی سیم به کمک فناوری ارسال اطلاعات توسط سریال انتقال داده می شود.

این روش که مدتی است توسط بعضی از سازندگان تابلو کنترل مورد استفاده قرار گرفته و در این سیستم می توان تعداد رشته سیمهای کابل را کاهش داد و از مصرف تعداد کابل زیاد جلوگیری نمود.

جعبه رویزیون کارکدک ( سیستم سریال کابین ) :

در ساختمان های بلند ، سیم های تراول کابل متناسب با تعداد طبقه افزایش یافته ، هزینه اولیه و خدمات بعدی قابل توجهی را تحمیل می نماید . برای برطرف نمودن این مشکل ، از سیستمی مرسوم به کاهش سیم (سیستم سریال کابین) استفاده می شود . در این حالت با استفاده از فناوری سریال ، اطلاعات کابین مانند نمراتور،شستی احضار و … توسط تعداد کمی سیم منتقل می شود.

در این انتقال صحت ارسال پیام بسیار اهمیت دارد . نکته مهم آن که مدار سری استپ هرگز داخل سیستم کاهش سیم نشده همواره بطور مستقیم اجرا می 

شود .

امکانات جعبه رویزیون کارکدک آرمان فراز عبارتند از :

مجهز به برد الکترونیکی کارکدک جهت کاهش سیم های ارتباطی تراول کابل
امکان اضافه کردن باطری جهت تامین برق آژیر و لامپ اضطراری داخل کابین ( در مواقع قطع برق )
دارای کلید قطع اضطراری جهت ممانعت از حرکت ناخواستۀ آسانسور
دارای کلید انتخاب وضعیت نرمال و رویزیون برای آسانسور
دارای کلیدهای فشاری برای حرکت آسانسور در وضعیت رویزیون ورودی و خروجی ها
مجهز به کلید RUN جهت افزایش ایمنی
استفاده از مارکینگ استاندارد برای نامگذاری ترمینالها و ارتباطات مربوط به مشتری
دارای جعبه مقاوم با رنگ الکترواستاتیک
استفاده از ترمینالهای استاندارد با تفکیک رنگ ، برای جدا سازی سطوح مختلف ولتاژ

تابلو برق موتورخانه

تابلو برق موتورخانه جهت راه اندازی صحیح الکتروموتورها با حفاظت کامل تولید می شود. این نوع از تابلو برق موارد استفاده فراوانی دارد که در مکان های مختلف از آن ها جهت راه اندازی انواع الکتروموتورها (MCC)، دیگ بخار و مشعل ها استفاده می کنند تا کنترل به درستی و بدون دخالت نیروی انسانی به صورت کاملا اتوماتیک انجام شود. حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد تجهیزات استفاده شده در تابلو  برق موتور خانه جهت را ه اندازی موتورهای الکتریکی میباشد و مابقی تجهیزات مربوط به روشنایی و موارد دیگر میباشد.

تابلو‌های برق را می‌توان از جنبه‌های گوناگون تقسیم بندی نمود که مهمترین این تقسیم بندی‌ها بر اساس ولتاژ نامی تجهیزات و تابلو است. تابلو‌هایی که تجهیزات آن‌ها دارای ولتاژ حداکثر تا ۱ کیلو ولت می‌باشند، در بخش فشار ضعیف قرار می‌گیرند و ولتاژ نامی بالاتر از یک کیلو ولت را در بخش فشار متوسط قرار می‌دهند که به طور معمول تجهیزات حداکثر تا ۳۶ کیلو ولت درون سلول قرار داده می‌شود.

 این تابلو در انواع ایستاده ، دیواری توکار ، روکار و بارانی ساخته میشوند. حفاظت این نوع تابلوها بر اساس منطقه مورد استفاده از لحاظ جغرافیایی و جوی تعیین میگردد  داخل این تابلوها درایوهای راه انداز موتور های الکتریکی نصب میشود که خنک سازی آن با توجه به دمای جوی و مکان جغرافیایی آن تعیین میگردد.

اجزاء تشکیل دهنده تابلو برق موتورخانه

کنتاکتور

عامل قطع و وصل مدار فرمان از راه دور

بی متال

جهت فرمان قطع در اثر عبور جریان زیاد

انواع رله‌ها

جهت ارسال فرمان قطع یا وصل در اثر عوامل مختلف و خطا‌های گوناگون (از قبیل: رلۀ کنترل فاز، رلۀ کنترل بار، رلۀ زمانی یا تایمر و … …)

انواع کلید‌ها

جهت قطع و وصل مدار (از قبیل: کلید‌های سلکتوری، غلتکی، بوش باتون، میکروسوئیچ، فلوتر سوئیچ و … …)

 تجهیزات اندازه گیری

جهت محاسبۀ پارامتر‌های متغییر (نظیر آمپرمتر، ولتمتر، واتمتر، فرکانس متر، کسینوس فی متر)

ترانس جریان یا سی تی، ترانس ولتاژ یا پی تی

جهت کاهش یا افزایش جریان یا ولتاژ

بدنه

قسمت فلزی که تجهیزات را محصور می‌کند

ارتباطات

ارتباط تجهیزات توسط هادی‌ها برقرار می‌شود. (مثل سیم، شینه، کابلشو و … …)
کلیۀ فعالیت قسمت‌های وایرینگ و شینه کشی جزء این دسته محسوب می‌شوند که به دو گروه ارتباطات انعطاف ناپذیر (شینه‌ها) و ارتباطات انعطاف پذیر (سیم و کابل) تقسیم می‌شوند.

تابلوی اصلی

در پست برق و بطرف فشار ضعیف ترانس متصل است.

تابلوی نیمه اصلی

اینگونه تابلو ها‌ی برق بلوک ساختمانی یا قسمت مستقلی از مجموعه را توزیع و ازتابلوی اصلی تغذیه می‌شود.

تابلوی فرعی

برای توزیع و کنترل سیستم برق خاصی مانند موتور خانه- روشنایی و … به کار می‌رود و از تابلوی اصلی تغذیه می‌شود.
معمولا تابلو‌های موتور خانه از نوع ایستاده و بقیه تابلو‌ها از نوع توکار تمام بسته می‌باشد (در این ساختمان تماما” به این شکل می‌باشد) در این ساختمان لیستی تهیه شده که شامل قطعات مکانیکی و الکتریکی داخلی تابلو می‌باشد. این لیست شامل ضخامت ورق – فریم تابلو – روبند- نوع رنگ کاری – جانقشه ای- یرق آلات- نوع تابلو (یک درب- دو درب – نرمال – اضطراری) اسم شرکت سازنده تابلو – اسم تابلو – چراغ سیگنال (رنگ – تعداد- وات – نوع لامپ – فیوز) مشخصات فیوز‌های داخل تابلو بعلاوه پایه فیوز – کلید مینیاتوری (تکفاز – سه فاز- ولتاژ قابل تحمل) رله- کنتاکتور –کلید گردان (با مشخصات کامل) مشخصات ترمینال – مشخصات شین فاز – نول- مقره‌های پشت شین – نوع سیم کشی داخلی تابلو- نوع سیم کشی خط به تابلو – طریقه انتقال سیم در تابلو (ترانکینگ-استفاده از کمربند) استفاده از سیم یک تکه در تابلو – شماره گذاری خطوط روی ترمینال –استفاده از کابلشو. تمام این عناوین با مشخصات کامل می‌باشد. وجود این مشخصات باعث عمر بیشتر تابلو- خطر کمتر و تعویض آسانتر می‌شود. وجود سیم ارت در تابلوی برق ضروری و با رنگ سبز می‌باشد.

خطوط R. -S – T. به‌تر تیب با رنگ زرد- قرمز- آبی – سیم نول با رنگ سیاه می‌باشد در بعضی از تابلو‌ها روی درب تابلو‌ها یک سری کلید وجود دارد START- STOP یا یک کلید گر دان که برای روشن و خاموش کردن روشنایی و یا موتور به کار می‌رود.
برای تابلو‌ها دو نوع نقشه می‌کشند: ۱ – رایزر دیاگرام که مکان تابلو در آن قید شده است.۲- نقشه داخل تابلو (که خطوط – فیوز و کلید‌ها در آن کشیده شده است)

ایمنی تابلو برق موتورخانه

کلید ورودی باید خودکار باشد. در مواردیکه از کلید و فیوز جداگانه استفاده شود کلید باید قبل از فیوز نصب شود. بطوریکه با خاموش کردن کلید، فیوز نیز قطع شود. کلید اصلی حتی الامکان گردان باشد و از فیوز فشنگی استفاده شود.  سیم کشی داخلی تابلو با سیم مسی تک لا با عایق حداقل ۱۰۰۰ ولت با مقطع مناسب انجام شود. ارتفاع بالاترین دسته کلید تابلو ۱۷۵ سانتیمتر بیشتر نباشد و همچنین قسمت میانی از سطح زمین ۱۶۰ سانتیمتر باشد. استفاده از سیم ۵/۱ برای روشنایی با کلید مینیاتوری ۱۰ آمپر و سیم ۵/ ۲ برای پریزبا کلید مینیاتوری ۱۶ آمپر می‌باشد.

برج ایفل بزرگترین سازه فلزی جهان است که بازدیدکنندگان زیادی از سراسر دنیا دارد. برج ایفل طی دو سال با مشارکت حدود ۸۵۰ نفر ساخته شد. برج ایفل از اتصال ۱۸۰۳۸ قطعه و به مناسبت صدمین سالگرد انقلاب فرانسه درست شده است. ارتفاع برج ایفل ۳۲۴ متر بیان شده است که با ارتفاع یک ساختمان ۸۱ طبقه برابری می کند. به همین دلیل در ساخت آسانسور برج ایفل از تکنیک‌هایی استفاده شد که تا آن زمان بی‌سابقه بود. آسانسور برج ایفل که بادقت بسیار زیاد طراحی و ساخته شده بودند، امکان صعود امن هزاران بازدیدکننده را به بالای برج فراهم می‌کرد تا شانس تماشای پاریس از زاویه‌ای متفاوت برای این افراد مهیا شود.
ارتفاع برج ایفل

گوستاو ایفل، طراح و سازنده برج ایفل است که یکی از معروفترین بناهای گردشگری در جهان است. ارتفاع برج ایفل حدود ۳۲۴ متر است و تا قبل از احداث ساختمان کرایسلر در شهر نیویورک، بلندترین بنای جهان در زمان خود بود. اما در مورد آسانسور برج ایفل، هنوز زود است.

ایفل در سه سکو تقسیم بندی شده است. فاصله سکوی اول تا زمین ۵۷ متر است. سکوی دوم ۱۱۵ متر و سکوی سوم ۲۷۶ متر از سطح زمین فاصله دارند. رستوران و آنتن رادیویی بعد از این سه سکو قرار دارند.  در ساخت برج ایفل بیش از ۷۰۰۰ تن فولاد استفاده شده است که باعث شده وزن این برج بیش از ۱۰ هزار تن شود. این برج بلندترین سازه فلزی جهان محسوب می شود  که بلندترین برج شهر پاریس و چهارمین برج بلند کشور فرانسه می باشد.

آسانسور برج ایفل و ویژگی آن

آسانسور برج ایفل در سه سطح ساخته شده است و برای رسیدن به بالای برج نیاز است از سه آسانسور مجزا استفاده شود. بنابراین ابتدا باید خود را از زمین به اولین سطح برسانید. آسانسوری که شما را به اولین سطح می‌رساند شبیه به آسانسورهای معمولی که به طور عمودی بالا می‌روند نیست.  این آسانسور در پایه‌های برج ایفل و به شکل مورب و قطری حرکت می‌کند.  در آسانسور سطح بعدی از آسانسور معمولی استفاده شده است.

میزان مسافت طی شده توسط آسانسور برج ایفل طی یک سال در حدود ۱۰۳ هزار کیلومتر در طول برج است. این میزان مسافت معادل دو بار سفر به دور کره زمین است. آسانسورهای برج ایفل به ترتیب در ارتفاع ۱۹۰ فوتی، ۳۷۶ فوتی و ۹۰۰ فوتی قرار دارند. این آسانسورها که با دقت بسیار زیاد طراحی و ساخته شده اند، امکان صعود امن هزاران بازدیدکننده را به بالای برج فراهم می‌کنند تا شانس تماشای پاریس از زاویه‌ای متفاوت برای مسافران مهیا شود.

جالب است بدانیم تعداد پله ها از سطح زمین تا اولین طبقه حدود ۳۰۰ پله است. البته برای رسیدن به بالاترین نقطه برج باید تعداد ۱۶۶۵ پله را طی کرد.

« معایب و محدودیتهای آسانسورهای هیدرولیکی»

1- محدودیت طول مسیر حرکت : این آسانسورها به طور معمول برای مسافربر تا 7 الی 8 طبقه با جک غیرمستقیم و یا جک تلسکوپی سه مرحله ای مستقیم استفاده می شوند چون محدودیت افزایش طول جک را از لحاظ طراحی و ساخت برای سازنده ایجاد می کند. 

2- محدودیت سرعت حرکت کابین : با توجه به نیاز آسانسورهای هیدرولیکی به انتقال روغن جهت جابه جایی، به ندرت می توان از آن برای سرعتهای 1m/s و یا بالاتر استفاده نمود زیرا در این صورت نیاز به موتور و پمپی بسیار قوی و گران خواهیم داشت که طراحان را دچار مشکل می کند. 

3- قدرت مورد نیاز موتور آسانسورهای هیدرولیکی معمولاً بیش از آسانسورهای کششی است لذا جهت رساندن برق به موتور خانه باید از کابلهای برق متناسب با قدرت موقته استفاده نمود تا از افت ولتاژ جلوگیری گردد. 
(استفاده از روش مدار ∆-λ در کیلو وات های بالای 6 kw توصیه می گردد) 

4- محدودیت تعداد استارت در ساعت : که معمولاً برای آسانسورهای مسافری حداکثر 90 و برای خودروبرها حداکثر 45 می باشد. جهت رفع این نقیصه می توان از سیستم خنک کننده Cooling System در پاوریونیت استفاده کرد. 

5- هزینه های نصب و نگهداری بالا یکی از ملاحظات کارفرمایان برای خرید این سیستمها می باشد مخصوصاً در سیستمهایی که جک در داخل چاله نصب گردیده، حفر چاله جک و سوراخ کردن زیرزمین، عدم دسترسی به سیلندر و پیستون در صورت خرابی، نشست روغن و ...... بر عیب فوق می افزاید. 

6- توان مصرفی بالا: بدلیل راندمان پائین سیستمهای هیدرولیکی نسبت به کششی، از موتور با توان بالاتر جهت جابه جایی یک ظرفیت یکسان استفاده می شود که این امر باعث افزایش برق مصرفی می گردد. 

7- آسانسورهای هیدرولیکی، دستگاههایی هستند که حرارت فراوان ایجاد می کنند زیرا کلیه انرژی که در پائین آوردن آسانسور بکار می رود تبدیل به حرارت شده و در نتیجه روغن موجود در تانک حرارت را جذب کرده و درجه آن بالا می رود. 

8- تغییرات و درجه حرارت روغن هیدرولیک، عملکرد آسانسورهای هیدرولیکی را دستخوش نوسان می کند، لذا بایستی که حرارت اتاقک نگهدارنده پاوریونیت را همواره کنترل نمود تا تغییرات حرارت روغن به حداقل برسد. 
(مثلاً خارج شدن از لول بعد از استفاده نکردن مدت طولانی از آسانسور) 

9- سیستم پرفشار هیدرولیک و تجهیزات مربوطه مرغون که لازمه نصب بیشتر آسانسورهای هیدرولیک می باشند در معرض حملات شیمیایی، مکانیکی و الکترونیکی قرار داشته که می تواند موجب نشت روغن از سیلندرهای هیدرولیک گردند. (روکش مخصوص و ایزوگام بدنه سیلندر) 

10- عدم نصب صحیح و تراز نبودن جک، بتدریج صدمات غیرقابل جبرانی را به کاسه نمدها و بخش پکینگ سیلندرهای هیدرولیک وارد می نماید. 

11- نصب و بازرسی از جکهایی که نیاز به حفر چاه عمیق دارند ممکن است با موانع زیرزمینی فراوان از قبیل سنگ سخت، ریزش آب، نشت روغن و .... به چاله جک ، برای نصاب و سرویس کار بهمراه داشته باشد. 

12- این آسانسورها برای فروشگاههای بزرگ چندین طبقه و بیمارستانهای بیش از چهار طبقه با ترافیک بالا مناسب نیستند. 

13- خطر شل شدن طناب فولادی برای آسانسورهای با عملکرد غیرمستقیم همواره وجود دارد که وسیله ای باید در صورت بروز شل شدگی موجب توقف آسانسور و نگهداشتن آن در همین وضعیت گردد (فنر زیر کاراسلینگ). 

تاریخچه قفل درب آسانسور باز می گردد به حدود یکصد و پنجاه سال قبل، سالهای 1864 الی 1887 که طی این سالها "درب آسانسور" از حالت باز و بسته شدن توسط اپراتور مستقر در کابین، به سسیستم اولیه دربهای اتوماتیک تغییر پیدا کرد و برای باز کردن دربها در زمان سرویس و مواقع اضطراری، اولین کلیدهای قفل درب آسانسور  در این سالها ساخته شد.

قفل دارای یک بازو ( در سمت داخل چاه) ، ضامن ، زبانه ، و همچنین دو میکروسوئیچ می باشد ، اولین میکروسوئیچ که مگنت های آن روی چارچوب قابل رویت است با بسته شدن درب عمل می کند.

بطوری که به هنگام بسته شدن درب طبقه توسط پلاتینی که روی درب نصب شده است ، مگنت پل شده و مدار برق فرمان آسانسور را متصل میکند . میکروسوئیچ دیگر با ضامن قفل کار می کند .

هنگامی که کابین به تراز طبقه می رسد و متوقف می شود ، کمان درب توسط تابلو فرمان آسانسور فاقد برق می گردد. در این مواقع کمان توسط جک(روغنی) خود کع تحت فشار است ، تحت تاثیر قرار گرفته و باز می شود و ضربه ای به اهرم قفل وارد می نماید. اهرم باعث آزاد شدن ضامن و زبانه قفل گردیده و در نتیجه درب لولایی آسانسور برای باز شدن آزاد می گردد.

همزمان میکروسوئیچ ضامن که جزء مدار سری استپ است نیز عمل کرده  جریان برق فرمان آسانسور را از مدار خارج می کند.

یکی از مهم‌ترین وظایف قفل درب آسانسور اطمینان از بسته بودن درب آسانسور در تمام طول مدت حرکت آسانسور می‌باشد، برای باز کردن قفل درب آسانسور به کلید‌های مخصوص نیاز است که سرویسکاران آسانسور در زمان سرویس آسانسور از ان برای باز کردن درب استفاده می کنند هم‌چنین آتشنشان‌ها نیز از این کلید‌ها برای نجات مسافران در زمان گیر‌کردن آسانسور استفاده می‌کنند.

انواع کلید قفل درب آسانسور

با مرور زمان شکل و عملکرد قفل‌های درب آسانسور تغییر کرد و به دنبال آن کلید قفل درب آسانسور‌ها نیز دچار تحول شدند؛ در سال‌های 1940 الی 1960 از قفل‌های درب آسانسور معروف به قفل شیندلری رواج پیدا کرد، این قفل درب‌ها معمولا بر روی درب‌های لولایی آسانسور بسته می‌شد، در انتهای زبانه بازوی قفل‌های درب قدیمی دو حفره به قطر 4 میلیمتر وجود داشت، این قفل‌ درب‌های آسانسور با کلیدی موسوم به کلید دو گوش باز می‌شدند.

قسمت انتهایی کلید‌های قفل درب آسانسور یعنی قسمتی که در دست می‌گیریم می‌تواند اشکال مختلفی داشته‌باشد اما قسمت درگیر با قفل آن‌ها یکسان هستند؛ در کلید‌های دو گوش قسمت درگیر با قفل درب به شکل میله‌ای و تخت بوده که در انتهای آن دو زبانه دقیقا برابر با حفره‌ها وجود داشته که با گردش آن می توانستند بازوی قفل را تکان دهند و زبانه درب که در چهارچوب درگیر بوده آزاد و درب آسانسور باز می‌شد.

البته بعضی از قفل درب آسانسور‌های قدیمی کلیدی داشتند به‌نام کلید پلاستیکی درب اتوماتیک که تقریبا شبیه به قلاب بافتنی بزرگ و تخت بوده که با استفاده از سر قلاب مانند قفل درب آسانسور را باز می‌کردند.

امروز از کلید سه گوش برای باز کردن درب انواع آسانسور‌ها استفاده می‌شود؛ به‌جز کلید قفل درب‌هایی که به آن اشاره کردیم کلید‌های دیگری مانند کلید 300، 400 و 500 شیندلر، کلید‌های استوانه‌ای شیاردار، کلید‌های قفل سیلندری و… نیز وجود دارند که مانند کلید سه گوش پرکاربرد نیستند.

قفل درب آسانسور چگونه کار می کند؟

قفل درب آسانسور دارای یک بازو داخل چاه آسانسور، ضامن، زبانه و هم‌چنین دو میکروسوئیچ می‌باشد، که مگنت‌های آن روی چارچوب قابل مشاهده است با بسته‌شدن درب عمل می‌کند به‌طوری که به هنگام بسته‌شدن درب طبقه توسط پلاتینی که روی درب نصب شده است، مگنت پل شده و مدار برق فرمان آسانسور را متصل می‌کند؛ میکروسوئیچ دیگر با ضامن قفل کار می کند

هنگامی که کابین به تراز طبقه می‌رسد و متوقف می شود ، کمان درب توسط تابلو فرمان آسانسور فاقد برق می‌گردد. در این مواقع کمان توسط جک روغنی خود که تحت فشار است ، تحت تاثیر قرار گرفته و باز می شود و ضربه ای به اهرم قفل وارد می‌نماید. اهرم باعث آزاد شدن ضامن و زبانه قفل گردیده و در نتیجه درب لولایی آسانسور برای باز شدن آزاد می گردد؛ همزمان میکروسوئیچ ضامن که جزء مدار سری استپ است نیز عمل کرده  جریان برق فرمان آسانسور را از مدار خارج می کند.

با گسترش روز افزون جمعیت و مهاجرت انسان‌ها به شهرها و کلان‌شهرها، شکل خانه‌ها عوض شده است. دیگر خبری از خانه‌های ویلایی و حیاط‌دار در شهرهای بزرگ نیست. خانه‌ها تبدیل به آپارتمان‌های بلندی شده‌اند که افراد زیادی را در خود جای می‌دهند و هر چه جلوتر می‌رویم بر تعداد طبقات آنان افزوده می‌شود. یکی از مهم‌ترین لوازمی که در این روزها و با وجود این شکل از ساختمان‌ها، حل­ کننده بسیاری از مشکلات است، آسانسور است و توجه و آشنایی با قانون آسانسور بسیار مهم است. حمل بار ، حق شارژ و بازرسی آسانسور از جمله مواردی است که همواره مورد بحث و جدل اهالی ساختمان قرار می‌گیرد.
به این نکته باید توجه شود که یکی از دلایل ساخته شدن برج‌های سر به فلک کشیده، همین آسانسورها هستند! آسانسورها برای راحتی افراد ساکن در یک ساختمان تعبیه می‌شوند.
اما گاهی این وسیله مشکلاتی را ایجاد می‌کند و موجب اختلاف نظرهایی در میان ساکنان آپارتمان‌ها می‌شود. این مشکلات شامل اجازه نصب آسانسور، پرداخت هزینه‌های نصب و تعمیر آن، تأثیر بالا و پایین بودن طبقات بر آسانسور و تأثیر خالی یا دارای سکنه بودن یک واحد برای پرداخت شارژ مربوط به آسانسور می‌شود.
در ادامه موارد مربوط به قانون آسانسور در آپارتمان‌ها به صورت کامل توضیح داده می‌شود.

تأثیر طبقه بر پرداخت هزینه‌ها در قوانین استفاده از آسانسور

ممکن است برای شما هم این سؤال پیش آمده باشد که آیا ساکنین طبقه همکف و یا طبقه اول می‌توانند از پرداخت هزینه‌های   آسانسور مانند هزینه نصب و تعبیه کردن آن و پرداخت شارژ و هزینه‌های تعمیر و بازرسی خودداری کنند؟ طبق ماده ۲۳ قانون تملک آپارتمان‌ها در مورد قوانین استفاده از آسانسور، اعتراض ساکنین طبقات همکف و یا اول مبنی بر عدم پرداخت هزینه‌های مربوط به آسانسور به علت استفاده نکردن از آن، قابل پذیرش نیست.

در ادامه مثالی برای روشن شدن بهتر مسئله امتناع از پرداخت شارژ توسط ساکنین طبقات همکف و یا اول می‌زنیم.
اگر در ساختمانی سه یا چهار طبقه، مالکین طبقه سوم و دوم (و چهارم در مورد ساختمان چهار طبقه)، قصد نصب آسانسور داشته باشند و مکانی هم برای تعبیه شدن آسانسور از پیش تعیین شده است، در صورت مخالفت ساکنین طبقه اول و طبقه همکف می‌توانند برای نصب آسانسور اقدام کنند.
طبق ماده چهارم قانون تملک آپارتمان‌ها، اگر مجموع مساحت طبقات بالایی یعنی طبقات سوم و دوم (و چهارم) از مساحت واحد طبقه اول و همکف بیشتر باشد، سایر مالکین می‌توانند به صورت قانونی حق‌السهم نصب آسانسور را به همراه خسارات احتمالی از مالکین معترض دریافت کنند
تأثیر خالی بودن و عدم استفاده مکرر از واحد آپارتمان بر پرداخت شارژ در قانون آسانسور

ممکن است واحدی مسکونی یا تجاری به دلایل مختلفی مانند مسافرت، عدم حضور ساکنین در آن واحد و به اجاره نرفتن واحد، خالی بماند. در این هنگام ساکنین آپارتمان در رابطه با پرداخت شارژ ساختمان با مشکلات و ابهاماتی مواجه می‌شوند.
طبق ماده چهارم قانون تملک آپارتمان‌ها و قوانین آسانسور، پرداخت حق شارژ ساختمان‌ها به صورت ماهانه الزامی است و استفاده و عدم استفاده از آن تأثیری بر نحوه پرداخت و یا عدم پرداخت حق شارژ آپارتمان ندارد. حق شارژ ساختمان ربطی به حضور ساکنین در ساختمان ندارد و همه موظف به پرداخت هزینه‌های قسمت­­های مشترک هستند. حق شارژ وظیفه ای بر گردن تمام اهلی ساختمان است.

وظایف مدیر ساختمان در قانون آسانسور

مدیر ساختمان وظیفه دارد تمام ساختمان را در مقابل خطرات احتمالی بیمه کند. سهم هر یک از واحدها از حق بیمه، بر اساس ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها، توسط مدیر و متناسب با متراژ هر واحد تعیین می‌شود. مدیر وظیفه دارد برای جمع‌آوری شارژهای ماهیانه و هزینه‌های مقطعی اقدام کند و هزینه‌های مربوط به آسانسور (هزینه تعمیرات و …) و درج شده در قانون آسانسور هم در همین دسته می‌گنجد.
از محل درآمدها یا شارژ ساختمان هزینه‌های زیر قابل پرداخت است:

• هزینه‌های برق عمومی که شامل برق آسانسور هم می‌شود
• هزینه‌های آب
• هزینه‌های تعمیرات و نگهداری که شامل هزینه تعمیرات و نگهداری آسانسور هم می‌شود
• هزینه نگهداری از باغچه و زیباسازی
• هزینه‌های مرتبط با سرایدار
• هزینه‌های مرتبط با گاز
• هزینه‌های لوازمی چون مواد شوینده، لامپ و … .

مدیر وظیفه دارد با شرکتی معتبر برای آسانسور ساختمان قرارداد منعقد کند تا تعمیرات و نگهداری از آسانسور را انجام دهند. بهتر است این قرارداد سالانه باشد.
مدیر موظف است لوازم حفظ و نگهداری آسانسور ساختمان را از محل درآمد شارژ ماهیانه تهیه کند. این لوازم شامل لوازم شوینده، لامپ و روغن برای روغن­کاری آسانسور می‌شود.­

جبران خسارت وارد شده به آسانسور

در صورتی که ساکنین یکی از واحدها و یا بستگانشان خسارتی به آسانسور و هر یک از اموال عمومی وارد کنند، آن واحد موظف است بر اساس تصمیمات مدیر ساختمان و قانون آسانسور در آپارتمان‌ها خسارت وارد شده را جبران کند.

تأثیر آسانسور بر افزایش قیمت واحدها

مسلماً هر چه امکانات یک ساختمان بیشتر باشد، قیمت آن نیز طبیعتاً بالا می‌رود؛ اما آیا این افزایش قیمت بر واحدهای همکف و یا زیرزمین و طبقه اول نیز اعمال می‌شود؟ بله اما باید توجه داشته باشید که این افزایش قیمت بیشتر بر طبقات بالاتر اعمال می‌شود و افزایش قیمت چندانی برای طبقات همکف، زیرزمین و طبقه اول ندارد